25 July 2014 - 'Grootste compliment. Het applaus van nabestaanden' 
'Het eerbetoon aan de slachtoffers van MH17. 'Hartverscheurend mooi, ontroerend, indrukwekkend, respectvol, plechtig, samen, diepe buiging, waardig en verenigd in verdriet,' Vandaag staan de militairen, marechaussees en mariniers voor de derde keer klaar om de zeer emotionele, maar toch ook heel dankbare taak uit te voeren. 'Het applaus van de nabestaanden is het grootste compliment... Vanuit Charkov in Oekraïne vertrekt zaterdag een voorlopig laatste vlucht met 38 kisten naar Nederland. Dat gebeurt met één vliegtuig. 
’Elke stap moet goed zijn, daarom schakel je je emoties uit’Thuiskomst In heel korte tijd en met de hulp van heel veel mensen is het kolonel Johan van Soest, commandant van de vliegbasis Eindhoven, en zijn mensen gelukt om de slachtoffers een waardige thuiskomst te geven. Driedagen zitten er op, morgen staan hij en zijn manschappen er weer.
'Dinsdagmiddag om een uur of 1 wisten we dat we dit moesten doen. We hebben gelijk iedereen verzameld en zijn gaan brainstormen. Aan het eind van de dag lag er een plan,' zo laat hij weten tijdens een interview met radio 538. Er moest veel geregeld worden: auto's, stoelen, transport, catering, hoe om te gaan met nabestaanden en het oefenen met het dragen van kisten.'
'Binnen Defensie zijn er draagploegen, zij zijn ervoor opgeleid, maar we hebben ze niet in zulke aantallen. 's Ochtends hebben we heel hard geoefend en 's middags stonden ze er,' legt van Soest uit.
Emoties uitgeschakeld
Als de vliegtuigen zijn geland en de 'Last post' is geblazen worden de kisten met stoffelijke overschotten van de slachtoffers naar de gereedstaande auto's gebracht. Dit gebeurt stapje voor stapje, zonder enkele hapering.
'Elke stap moet goed zijn. Daarom leer je om je emoties uit te schakelen tijdens het dragen van de kist. Het zou niet goed staan als je acht huilende mannen met de kist ziet lopen,' legt reservist Guido van Zurk uit Dordrecht uit. 
Gewicht kist
Hoewel de emoties voor het moment zijn uitgeschakeld, ervaren de mannen het eerbetoon wel als zeer emotioneel. 'Ik ben ook een mens van vlees en bloed. Natuurlijk schieten er dingen door je hoofd. Van wie je de kist draagt bijvoorbeeld. Je voelt of een kist licht of zwaar is. Maar je wordt zo getraind om die gedachten te parkeren, tegen te houden.'
'Het gaat niet in de koude kleren zitten,' beaamt ook Van Soest. 'Ik heb daar zelf ook last van. Na afloop praat je met elkaar over de gesprekken met de nabestaanden. Dan schiet ik zelf ook vol.'
Complimenten
Het eerbetoon maakt wereldwijd veel emoties los. Iedereen is onder de indruk van de ceremonie. Van Zurk kreeg veel berichtjes op zijn telefoon en op Facebook. 'Deze ceremonie vergeet ik nooit meer.'
Voor de nabestaanden is het eerbetoon voorlopig het eerst tastbare wat ze voor hun geliefden kunnen 'doen'. Ze zijn dan ook erg dankbaar. 'Het grootste compliment wat we hebben gekregen van de nabestaanden is natuurlijk het applaus na afloop. Daar krijgen onze mensen ontzettend veel energie van. Dat is gewoon het mooiste wat er is,' aldus Van Soest.
aldus de AD |
